„Wody bał się naprawdę, bo woda jest, jaka jest. Próbował zużyć ją całą, zasypać źródła, postawić tamy, wykopać studnie. Ale kto pije, ten sika; woda wraca na ziemię, morze powiększa się niczym pustynia.”
DWA KSIĘŻYCE to opowieść o świecie po świecie, przedstawiona z perspektywy bohaterki poszukującej swojej tożsamości w obliczu zastanych zmian (klimatycznych, społecznych, ale i tych wewnątrz niej). Wyrusza na wędrówkę poprzez znany jej świat, aż do świata poza nim, by spotkać drugą/inną siebie.
Inspiracją do powstania scenariusza jest książka Ursuli K. Le Guin „Wracać wciąż do domu”. To fikcyjna, antropologiczna monografia plemienia nieistniejącego, ale mogącego istnieć w przyszłości. Plemienia ludzi po apokalipsie, osadzonych w innym czasie, być może w innej przestrzeni (planecie?). Nie wiemy co ich spotkało, ale poznajemy ich rzeczywistość, którą próbują na nowo budować i definiować. Być może tym razem bez popełniania błędów… To metaforyczna opowieść o utopii, o marzeniu, że będziemy trwać jako ludzkość pomimo katastrof, które mogą stać się naszym udziałem, a które często sami na siebie sprowadzamy (niszcząc środowisko naturalne, wpadając w pułapki totalitaryzmu czy ostracyzmu społecznego). To przypowieść o tym, że jedną z dróg do tworzenia pięknego świata wokół siebie jest stworzenie pięknego i kompletnego świata we własnym wnętrzu.
Formułą projektu będzie organiczne połączenie obrazu (filmu) z muzyką graną na żywo. Zarówno film jaki i muzyka zostaną opracowane w trakcie trwania rezydencji. Tytułowe „dwa księżyce” to oś wokół której konstruować się będą wątki muzyczne, fabularne i wizualne - dwoistość natury, symetria, obcość nowego świata. Całość zamykać się będzie w 13 rozdziałach - tyle ile jest pełni księżyca.
UMAI współtworzą performerki z wieloletnim stażem scenicznym i twórczym - Agnieszka Mendel i Basi Songin - poruszające się na pograniczu kilku mediów: muzyki, teatru, opowieści i filmu. Duet ten jest efektem dwóch dekad przyjaźni i współpracy artystycznej, który na dobre zawiązał się jesienią 2019 roku, kiedy to pełne nadzieji i planów rozpoczęły pracę kompozytorską z zamiarem zorganizowania premiery w kolejnym roku, kiedy to zamiast premiery przyszła jednak pandemia, po pandemii zaś nowy świat.